حکمرانی خوب و مدیریت یکپارچۀ مناطق ساحلی دریای خزر

مناطق ساحلی به علت برخورداری از منابع غنی، همواره در معرض بهره برداری بی رویه قرار داشته اند. مدیریت یکپارچۀ مناطق ساحلی نه تنها به کاهش مشکلات زیست محیطی سواحل و دریا کمک می کند، بلکه سبب تسریع روند اجرای سیستم حکمرانی خوب در مناطق ساحلی می شود. مشکلات مناطق ساحلی بدون راه حل های جامع، فراگیر، مشارکت همگان و گروه های ذی نفع حل نمی شود. مدیریت یکپارچۀ مناطق ساحلی دریای خزر فرایندی مربوط به حکمرانی و نه حکومت کردن است، زیرا در ساختار پیچیدۀ مدیریت مناطق ساحلی دریای خزر، حکومت های ساحلی تنها یکی از بازیگرانی به شمار می روند که وظیفۀ هماهنگی بین بازیگران مختلف، برای رسیدن به توسعۀ پایدار در مناطق ساحلی را بر عهده دارند. موفقیت مدیریت یکپارچۀ سواحل نیازمند توجه جدی به حکمرانی خوب است. این مقاله جایگاه حکمرانی در مدیریت یکپارچۀ سواحل دریای خزر و تأثیر آن در کاهش مشکلات زیست محیطی سواحل و دریای خزر را بر اساس روش توصیفی- تحلیلی بررسی می کند. با توجه به دشواری های گوناگونی که منطقۀ دریای خزر با آن روبه رو است، هدف نویسندگان توجه دادن به روش های موفق در مناطق مشابه با استفاده از روش مدیریت یکپارچۀ سواحل است تا جلوی تخریب فزایندۀ محیط زیست در این منطقه گرفته شود.